Колумни

Можеби е во резултатски пад и во последните 5-6 години не е онаа Барса која навикнавме да ја гледаме, но „рудникот“ на таленти наречен „Ла Масија“ продуцира и натаму имиња кои ќе останат врежани во фудбалската историја. И ова Европско првенство тоа најдобро ни го покажува, со стилот на игра на шпанската репрезентација и костурот кој доаѓа од славниот каталонски клуб.

Француската фудбалска репрезентација без дилема е најголемата фудбалска сила во 21. век, со две светски титули во последните триесет години, со уште две загубени финалиња на пенали, со европска круна и триумф во Лигата на нации и уште многу други успеси во младинските категории. Влијанието на француските фудбалери во клупскиот фудбал е исто така големо, па во овој период недостига само уште еден голем успех на клупскиот фудбал, пример една европска титула на скапиот ПСЖ.

Се сеќавам на финалето на Европското првенство за фудбалери до 21 година во јуни 2019 година. Бев во живо на тој натпревар во Удине, каде за титулата се бореа Шпанија на Луис де ла Фуенте и Германија на Штефан Кунц. Шпанците славеа на новата „Дачиа Арена“ со 3-0, а актери беа голем дел од истите лица кои синоќа ја елиминираа Германија во четвртфиналето на Европското првенство во Штутгарт.

Замислете на едно место во нашата земја да може да се изложат, да се видат детали од нашата децениска фудбалска историја. Не така стара и голема како најголемите фудбалски сили во светот, но за нас скапоцена и незаборавна. Можете ли да претпоставите колку убаво ќе изгледа, колку интерес ќе предизвика еден фудбалски музеј во нашата земја во кој на едно место може да се најдат: дресовите на јунаците од Крањ, „Златната копачка“ на Панчев, трофејот од Лигата на шампионите на Пандев, скудетото на Елмас, Интерконтиненталниот Куп на Најдоски, копачките од првиот официјален гол на репрезентацијата на Стојкоски, митот за Савевски во Грција, како Канатларовски ја делеше соблекувалната со Бебето во Депор, како Давид Бабунски тренираше со Меси...

Натпреварот за најдобрите навивачи на Европското првенство е во тек и е уште понеизвесен во споредба со борбата на фудбалскиот терен. Холанѓаните и Шкотите оставаат неверојатно позитивен впечаток, многубројни се Англичаните, прекрасно навиваа Словенците, секојдневно доаѓаат од соседните земји: Швајцарија, Франција, Белгија, Австрија...

Европскиот првак на колена и на мала врата излезе од првенството и од денес започна процес на анализирање на грешките и причините за катастрофалното издание. Како е можно актуелен европски првак, фудбалски систем кој доминира во младинските категории низ Европа и светот да изгледа така фудбалски бедно и неорганизирано како Италија на Спалети?

Бурата која ја зафати фудбалска Србија по (не)очекуваното испаѓање во групната фаза на Европското првенство во Германија трае со денови. Се бара смена на селекторот, бидејќи тој од сите е означен како главен виновник што Србија не се бори за големи цели, туку се враќа дома со еден постигнат гол, втор најлош напад и без победа. Но, дали навистина е така?

Деновиве разговарав со неколку новинари од Англија, кои го следат националниот тим и одблиску ги знаат тајните на соблекувалната на Саутгејт. Скоро сите немаат технички причини за бледите издание, туку повеќе карактеријални и ментални лимити. Со фразата „уште не го знаеме рецептот за успех“ кажано е што требаше да се каже.